Urû'baen

Urû'baen is de hoofdstad van het Rijk zoals dit door koning Galbatorix en zijn draak Shruikan is gevormd na de val van de Drakenrijders. Urû'baen is tevens de schuilplaats van Galbatorix zelf, die woont in een kasteel die erg groot is. Eens heette de stad Illeria en was het een elfenstad.

Morgan zat op de grote trappen voor het kasteel van Galbatorix. Haar ogen hadden de smaragd groene kleur aangenomen wat betekende dat ze haar menselijke innerlijk had. In haar linkerhand had ze een dolk en in haar rechter een slijpsteen. Haar andere wapens, een stel werpsterren en nog een paar messen, lagen naast haar. Ze moest ze nog allemaal slijpen. Hunter, haar 2 jarige mannetjes draak lag voor de trappen op de stenen vloer. Tussen zijn klauwen had hij een half stuk hert waar hij op knaagde als een hond op een stukje bot deed. Morgan keek op naar Hunter en grinnikte toen ze het zag. 'Waarom eet je het eet je het niet gewoon op?' Dit is lekkerder, begrijp dat dan. Morgan schudde lachend haar hoofd. 'Maf beest.'

try kwam aan gelopen met jalou naast zich toen zei hunter zag werd haar houding dreigent maar tegelijk toch ook wel weer wat onderdanig. try merkte haar verandering en keek op van de grond voor zich en hij zag morgan, fijn van iedereen die hij nu niet wilde tege komen was het morgan wel. hij wist niet hoe het kwam maar zij...zij leek hem altijd harder te kunnen raken dan galbatoberix en hij liep rustig in haar richting en hij knikte enkel begrotent en hij legde een hand op de wond op zijn wang die galbatoberix hem net gegeven had toen hij weer vreg was geweest. hij wilde niet tot ze er over begon.
jalou liep mee en bleef op hunter letten al weigerde ze hem aan te kijken

Morgan keek op toen ze iemand naast haar merkte. Toen ze Try zag knikte ze vriendelijk maar bijna meteen daarna veranderde haar kleur ogen naar helder blauw. Er speelde een glimlachje rond haar mond. 'Heb je weer eens niet geluisterd?' vroeg ze zachtjes en uitdagend. Ze had gehoord dat Galbatorix Try had gestraft. Ze was er zelf bij geweest, niet dat hij dat wist. Ze had zich in de duisternis verscholen en was daar ook onzichtbaar voor het bloten oog geworden. Ze keek hem niet aan maar ging rustig door met haar wapens te slijpen. Ze waren bot geworden.
Hunter keek naar Jalou. Hij gromde enkel zachtjes. Hij vond het nog steeds wat apart dat een 10 jarige draak zo onderdanig naar hem was. Hunter zelf was pas 2 jaar geleden voor Morgan uit het ei gekomen maar had sindsdien zware trainingen gehad met zijn leraar Shurikan terwijl Morgan in de leer was gegaan bij Galbatorix zijn shade. Die ze overigens een jaar geleden gedood had in een laatste training. Sinds dien was zij Galbatorix zijn 2de hand geworden.

try welde door lopen maar bleef staan toen hij de vraag hoorde, en zijn ergernis steeg.'waarom zou ik uberhoud naar hem moeten luisteren'snauwde hij eer hij door had tot hij dat beter niet hart op had kunnen zeggen, maarjah nu had hij het toch gezegt en het was niet om te keren en hij keek morgan rebels aan. hij wist tot naast galbatoberix ook naar haar moest luisteren aangezien zij zijn 2e hand was. hij kwam daarna pas en had niet veel recht op komandoos geven tegen mensen en die wisten tot ze hem alleen mochten gehoor zamen in een gevecht
jalou hoorde hoe hunter gromde en zei liet ook een grom horen en ze bleef dicht bij try en je merkte haar beschermende houding bij hem. maar ze bleef onderdanig. dat had ze in die jaren wel geleert bij shurikan, onderdanig zijn

Hunter schrokte de rest van het hert op en kwam overeind terwijl hij gapend zijn tanden liet zien. Hij rekte zich uit en hielt alles daarna goed in de gaten met zijn blauwe ogen. Morgan grinnikte enkel. Waarom zou hij moeten luisteren. Heel simpel. Als hij niet wilde dat zijn draak iets overkwam of dat hij langzaam maar zeker een pijnlijke dood zou sterven was dat het slimste wat hij kon doen. Ze keek nog altijd niet op en ging rustig door met het slijpen van haar wapens. Ze opende haar mond om wat te zeggen, bedacht zich aan het begin van haar zin en zei toen: 'Als je niet wilt dat dierbaren wat overkomt is dat wel het slimste om te doen.' Ze pakte een doekje die wat vochtig was en ook naast haar had gelegen en poetste wat restjes opgedroogd bloed van het lemmet van het dolk af. Ze bekeek het resultaat, zo goed als nieuw, en borg het toen zorgvuldig op in zijn houder die links van haar lag.

jalou bleef hunter in het oog houden toen hij op stond en zich uit rekte en ze wilde weg maar liet niks merken en bleef bij try staan.
try die stil stond keek naar morgan die haar wapens in orde maakte, en toen hij haar woorden hoorde wist hij tot ze gelijk had maar soms kon hij het niet laten hatelijke dingen terug te zeggen.'jah want als ik dat niet gedaan had was hij nu al lang dood geweest.hij is laf door te dreigen...'' zegt hij vel maar toch getempert en hij keek weg van morgen en hij dacht aan zijn broertje. jalou merkte tot try wat ver ging en stoote hem aan.'wil je meer problemen ga zo door'sist ze in zijn hoofd

Nu was het voor het eerst dat Morgan op keek. Haar doordringende blauwe ogen boorde zich in die van Try. 'Luister eens vriend. Als jij wat aardiger bent kan ik er natuurlijk altijd voor zorgen dat de Ra'zac hem een poosje met rust laten. Ze blijven hem niet voor niets bij. En zeker nu er een van de 2 dood is kan het natuurlijk altijd zijn dat zijn broer wraak zoekt. Licht in de aard van het beestje immers.' Morgan haar stem klonk rustig en vooral geamuseerd. Ze wist dat Try bang voor haar was en daar maakte ze soms dankbaar misbruik van.

try hoorde de woorden van morgan en hij keek haar rebels maar ook geschrokken aan,'TRY'zei jalou waar schuwend en wilde hem vast ggrijpen maar try was al naar voren gegaan.'waag het eens een haar van hem te krenken. en ik doe toch wat me op gedragen is of niet dan. en de ra'zac doet dat ook.verbaast me tot jij nog leeft na dat acsident van vorig jaar, ohjah das waar ook jij bent zijn oog appeltje'barst hij los en hij spuugde voor haar voeten neer. en hij stond dicht bij morgan en nu hij uit geraast was wist hij tot dat een fout was

Morgan ging simpel met een vinger langs Try zijn wang. Haar ogen stonden nog altijd kalm. Je kon haar niet snel kwaad krijgen wat ook maar goed was want als je haar kwaad had moest je rennen anders overleefde je het niet. Ze keek hem kalmpjes aan. 'Dat klopt. Je doet wat je word opgedragen en daar blijft het blij. Nooit neem je zelf het initiatief, nooit heb je zoiets van: ooh laat ik dat eens gaan doen. Nee het is bij jou altijd het zelfde liedje. We moeten je dwingen en bedreigen.' Ze keek hem aan. Haar lippen krulde zich opnieuw op in een glimlach.
Hunter hielt Jalou tegen voor het geval deze Morgan iets aan zou willen doen.

try keek morgan aan en hij wist tot haar woorden klopte, dit haate hij het meeste aan zijn leven, aangezien zijn leven door iemand anders werd voor geschreven. en hij sloeg zijn ogen neer en keek morgan niet aan al zou die weten tot het hem pijn deed.daarom wilde hij meestal geen andere rijders vangen hij wenste hun dit lot niet toe, eigelijk niemand wenste hij dat toe.en hij keek morgan nog steeds niet aan. en hij probeerde aan iets anders te denken aan zijn broertje die gelukkig en vrij was zoals hij vanmorge vroeg gezien had.
jalou gromde nu dreigender maar bleef weg bij hunter maar ze heild morgan en try in het oog als daat iets mis ging zou ze helpen

Morgan tilde Try zijn hoofd op met 3 vingers. 'Ik vind het fijn als je naar me kijkt terwijl ik de waarheid vertel.' Ze keek hem aan. 'Dat geeft me het gevoel dat ik misschien eindelijk tot je doordring.' Ze keek opzij naar Jalou en Hunter, toen ze zag dat Hunter haar wel weg hielt keek ze Try weer aan. 'Dus. Wat gaan we vanaf nu doen?' vroeg ze rustig.

try voelde hoe morgan hem dwingde aan te kijken met haar vingers onder zijn kin en hij keek haar aan,je zag nog wat rebelsheid maar ook de wanhoop tot hij moest luisteren want hij kon niks anders toch' luisteren.'zegt hij zachtjes en hij bleef haar aan kijken en hij wilde met zijn hand haar hand onder zijn kin weg pakken maar halver wegen liet hij zijn hand weer zakken. hij moest nu niks stoms doen...misschien een tijdje niet.
jalou gromde nog steeds meer deed verder niks, en ze keek bezorgt naar try. 'leer je mond eens houden je mag het denken maar niet zegen. dat brengt nu alleen maar problemen.'zegt ze tegen hem.

wat is hier aan de hand.'kilt een hoge kille stem van galbatoberix die zijn troonzaal was uit gekomen met shurikan. en hij keek vragent naar morgan en minachtent naar try.
try's moed zag je op het moment letterlijk in zijn schouden zakken, galbatoberix was al kwaad op hem en als hij dit nog hoorde was het zeker prijs.

'Onze grote vriend Try hier was erbij toen een van de Ra'zac gedood werd.' zei Morgan rustig. Zei was degene die, net als de shade voor haar, de Ra'zac opdrachten gaf. Ze luisterde naar Galbatorix door haar en speelde dus ook alles door. 'En hij deed er niets tegen.' ging ze rustig door. Ze haalde haar hand weg, draaide zich om naar Galbatorix en boog voor hem en Shruikan. Ze gaf Try een fikse mep tegen de binnenkant van zijn knie waardoor hij ook moest buigen. Ze wist dat als ze dat niet deed hij hooghartig bleef staan.
Hunter gromde zachtjes naar Shruikan en boog toen ook voor beide personen. Hij keek waarschuwend naar Jalou.

try hoorde de woorden die morgen sprak tegen galbatoberix en hij kon haar wel wat doen de vuile veraadster dat ze was. dadelijk kwamen hij door haar er ook nog achter tot zijn broertje het gedaan hd als ze het al niet vertelt had. en hij keek weg van haar en galbatoberix rebels aan. maar dan voelt hij een slag en hij zakt door een knie heen zodat hij wel moet buigen,´bedankt´sist hij bijna niet hoorbaar tegen morgan. en hij bleef na de grond kijken.
jalou zag hunter kijken en ze keek toe hoe try boog en zij buigde voor het 2 tal en naderand kwam ze weer recht.
galbatoberix keek morgan aan bij haar was zijn blik vriendelijk en eer beidig, en hij vertrouwde haar ook zoals hij ooit een van zijn meinigde zo erg vertrouwd had.´is het waar...dus hij weet wie het deed...en hij strafte die gene niet´ zegt hij vragent en dan keek hij van morgan naar try en hij zette een stap dichter bij hem.´is het waar skywalker...´vraagt hij dan kil en kwaad aan hem.
try bleef na de grond kijken.´jah.´zegt hij kort

Morgan keek opzij naar Try. Hij mocht zelf mooi gaan vertellen dat Sion het gedaan had. Hij had iets moeten doen dat wist hij. Toen hij dat niet gedaan had kon hij weten dat hij in de problemen zou komen. Morgan glimlachte lichtjes en zakte toen in elkaar. Even later werd ze wakker met haar smaragd groene ogen. 'Heer.' zei ze terwijl ze opnieuw boog. Ze was er niet helemaal zeker van van wat er net gebeurt was. Hinter, praat me even bij. Hunter gromde zachtjes en zei toen: [i]Je hebt van de Ra'zac vernomen dat Try erbij was toen een van de 2 overleed. Hij weet wie het gedaan heeft en dat wist jij ook. Namelijk zijn broer. Morgan knikte. 'Ooh jah dat was ook zo.' mompelde ze waarna ze haar aandacht weer op Galbatorix en Try richtte.

galbatoberix keek naar morgan dat even in een zakte hij wist tot ze het vaker had en vroeg er nu ook niet meer na. al zag je soms nog wel iets van bezorg heid bij hem. dan keert hij zich tot try.´nou brand maar eens los. en ik wil alles horen.´ zegt hij dan met een dreiging in de stem.
try ademde eens diep in en uit.´de gene die de ra´zac dode wilde ik niks doen...en wilde ik niet veraden....omdat hij mijn broer is.´antwoord try dan afstandelijk en hij keek galbatoberix rebels aan. galbatoberix keek try aan met een twinkeling in zijn ogen.

Morgan kon de twinkeling in Galbatorix zijn ogen niet plaatsen. Was het van woede om Try? Of was het omdat hij een nieuw slachtoffer had gevonden die hij wilde hebben? Morgan lachte bij de gedachte. Met nog een Skywalker hier zou het moeilijk worden beide gedeisd te behouden en zei was niet van plan dat klusje op haar rekening te nemen. Dat mocht iemand anders mooi gaan doen. Ze pakte haar wapens, die nog altijd op de trap lagen en ruimde ze op. Maar wel alert of ze Try moest tegen houden of Galbatorix moest helpen.

´misschien wild hij zich wel aan sluiten bij ons...of ik dwing hem´zegt galbatoberix meer uitdagent en hij keek van try naar morgan.´denk er aan skywalker nog een verkeerde stap en het zal je berouwen´zegt hij dreigent en op dat moment viel hij zijn geest aan. en try kreunde en greep naar zijn hoofd en hij kon het niet stoppen
galbatoberix zocht even en vond de gene die hij zocht sion en zijn uiterlijk.dan stopt hij´dus leer luisteren nu ben ik nog tolerant´zegt hij en hij begon weg te lopen. try stond op en keek hem buiten zinnen aan.´je laat hem metrust hij heeft jou niks gedaan mij moet je hebben...´zegt try en hij wilde nog wat zeggen en naar hem toe gaan maar jalou gromde. en schudde haar hoofd zo maakte hij het erger.
galbatoberix keek naar jalou. ´slimme draak´sist hij dan en hij grijnst dan vals.´je moet naar haar luisteren anders loopt het nog eens slecht met je af.´zegt hij en liep toen weg. hij zou try nog wel krijgen

Morgan grinnikte. 'Dat klopt Try, we moeten jou hebben, maar op een of andere manier lijkt het wel of we nooit tot je door kunnen dringen. Dus moeten we het maar op een andere manier proberen niet?' Haar ogen flitste kort naar blauw en toen weer terug. Ze keek naar Hunter. 'Ik ga me klaar maken voor straks.' zei ze rustig tegen het dier deze gromde en ging weer liggen. 'Kan jij beter ook gaan doen.' zei ze tegen Try. 'Anders moet ik je dadelijk weer behoeden voor de grootste fout van je leven en eerlijk gezegd heb ik daar geen zin in.' Ze glimlachte even liefjes en liep toen de trappen op naar haar vertrekken. Het had wel zijn voordelen om eerste hand van de koning te zijn. En dan dat hij haar zag als een dochter maakte het helemaal mooi.

try kookte van binnen van woede maar zei niks, en knikte enkel en dan liep hij ook door en keek jalou aan.´ooit maak ik ze af echt waar.´zegt hij dan tegen haar. jalou keek hem weer aan.´kalmeer try we moeten dadelijk nog vechten en als je je hoofd er niet bij houd raak je gewond en dat wil ik niet.´zegt ze dan tegen hem en ze liep rustig met hem mee. en ze was bang tot hij een dees dagen op zijn nummer gezet ging worden

try kwam de troonzaal van galbatoberix in gelopen en zag hem op zijn stoel zitten en de ra´zac een paar meter bij hem vandaan. en hij wist tot die verslag hadden uitgebracht van net, dat kon niet anders anders werd hij niet dierekt geroepen. en hij stopte op een paar meter afstand en buige kort en bleef hem aan kijken de blik was vernietigent. jalou had ook gebogen en keek wat ongemakkellijk naar shurikan die achter de troon lag en die groemde lichtjes naar haar.
zo skywalker. ik heb meerdere dingen gehoort, als eerste heb je niet de stad kunnen in nemen wat met jou en morgan met gemak moest zijn gelukt. als jij niet zo stom was geweest mij de rug toe te keren.´sist hij kwaad tussen zijn tanden door. en hij stond op en zei iets in de oude taal en try kon niks meer bewegen en jalou sprong op galbatoberix af maar shurikan was haar voor en greep haar vast bij haar nek en duwde haar tegen de grond.´JALOU´schreeuwt try en keek dan naar galbatoberix. ik zei tot ze moest luisteren zij was het er niet mee eens.... zegt hij snel in de verdedeging voor haar.
galbatoberix grijnst eventjes kort,jij leert luisteren skywalker, meer eerst zul je jalou een tijdje niet zien en zij jou niet, ik leer jullie wel manieren mijn gedult is namelijk helemaal op.zegt hij en hij gebaarde naar shurikan die jalou die verzet toonde, gewoon mee de zaal uit en het koste hem bijna geen moeite.
try keek haar wanhopig na en riep haar naam

try keek woedent naar galbatoberix, hij kon hem wel wat aan doen maar hij kon zich niet bewegen. je bent een lafaart weet je dat, zegt hij dan tegen hem, en galbatoberix lkiep op hem af en gaf hem een mep in zijn gezicht, ik heb genoeg van jou gedrag try, ik leer jou een lesje....en je broertje ondervind dat latwer ook, zegt hij en hij vuurde een straal op hem af en liet de magie los zodat try op de grond viel en die wilde recht komen maar galbatoberix gaf hem een trap, en try kreunde even, en galbatoberix knielde bij hem neer. dit is pas het begin rabb, sist hij in zijn oor en galbatoberix ging verder met hem te straffen

Morgan stond voor de deuren van de troonzaal van Galbatorix. Ze twijfelde maar liep toen toch naar binnen. Ze werd er gek van dat ze telkens weg viel. Vandaag of morgen werd dat gewoon haar dood. Zelf kon ze er niets aan doen. Maar misschien wist Galbatorix iets om haar te helpen. Ze hoopte het in ieder geval wel want zo kon het niet door gaan. Ze keek op toen ze zag dat Galbatorix bezig was met Try en bleef van een afstandje toe kijken. Ze wilde hem niet storen anders lag zij daar dadelijk nog op de grond te kronkelen. Nou liever niet.

Galbatoberix ging een tijdje door en ook niet zuinig, try had zich leeg ge schreeuwt bij de pijn aan vallen die hij kreeg van galbatoberix zowel lichamelijk als geestelijk, en toen hij de laatste klap kreeg te voorduren lag hij op zijn buik op de grond, hij had vlink wat blauw plekken en wondes, en hij hijgde zwaar en zijn hele lichaam rilde van de pijn, en hij zag galbatoberix zich van hem weg keren dat betekende tot hij deze vlaag van straf had gehad, galbatoberix keek dan naar morgan, en wenkte haar dichter bij.´sorry dit moest ik even af maken´zegt hij tegen haar en keek haar aan, wat wilde je komen zeggen of vragen, vraagt hij dan en je hoorde tot zijn woede nog in zijn stem zat.
------------

sorry was te lui om gans te vertellen wat galbie deed, maar ik vertel zijn wondes later wel