Try´s kamer

try´s kamer is groot net als de meesten vertrekken van de rijders, alleen zijne is niet zo nedjes als die van de andere hij heeft altijd wel ergens een parkament of een boek rond slingeren op de grond, hij heeft een houten vloer liggen en de muren zijn gewoon van steen, al hangt er wel een want tapijt aan de muur in de kleur blauw, ook zijn bed dek overtrek is blauw en de zetel die hij er heeft staan ook. ook heeft hij heel veel boeken staan niet alleen om te lezen maar ook heeft hij er wapens in verstopt.

try lag op zijn bed en staarde naar de plek waar normaal gezien jalou altijd lag, hij mocht haar een week niet zien, en hij kon haar ook niet horen of voelen omdat hij bedwelt was, en hij bleef op zijn buik liggen terwijl hij weg keek van de plek hij lag op zijn buik omdat dat veel minder pijn deed, zijn rug hat verschillende brand plekken en hier en daar een wond die nog lichtjes open was, ook daar had hij vlink wat blauwe plekken, net als zijn gezicht een kant was blau vanaf zijn slaap tot aan zijn kin en tot begin zijn oog, ook zijn lip was kapot en in de andere wenkbrauw zat een scheur, zijn benen deden het minste pijn hij had op eentje een blauwe plek en op de ander een snee, ijn armen waren ook blauw en eentje had een flinke wond, en hij sloot vermoeid zijn ogen

Morgan opende de deur en leunde tegen de deurpost. Ze had opdracht gekregen om te kijken of Try niet van zijn kamer af was gegaan. Al was dit een beetje onwaarschijnlijk gezien zijn toestand. Haar ogen waren fel blauw en er speelde een lichtte glimlach rond haar lippen toen ze hem zo verlagen zag liggen. 'Ik hoop dat je nu in het vervolg even nadenkt voordat je wat gaat doen waar Galbatorix niet blij mee is. '

try´s ogen schoten open toen hij de stem hoorde die hij niet wilde horen en zeker niet nu en hij kwam een beetje overeind en zijn gezicht vertrok van de pijn, ik heb niet om je mening gevraagt, dus ga weg, snauwt hij en hij keek haar vel maar vermoeidt aan en hij ging toen langzaam terug liggen en keek de andere kant uit. stomme meid, waarom moest ze uitgerekent nu weer nasr hem toe komen, alsof hij gistere al niet genoeg de grond in was geboort was, en hij wist waartoe morgan in staat was hij vond haar enger dan galbatoberix al zou je hem dat niet horen zeggen

Morgan keek in de richting van Try. 'Luister ik weet dat je me hier niet wilt hebben, ik ben hier liever ook niet tenzij het echt moet. En ik moest gaan kijken of je misschien hersens had gehad en niet meer zo tegen Galbatorix in zou gaan. Je hebt geluk gehad dat hij je heeft gestraft en je Jalou maar een weekje niet mag zien.' ze grinnikte. 'Echt waar.' Ze bleef in de deuropening staan aangezien ze niet meer ging doen dan dat ze moest doen. Ze keek of Try eindelijk slim werd maar zo te zien. Had het straffen niet veel bereikt.

try hoorde de woorden van morgan tot hem door dringen en nu kwam hij niet een beetje recht maar helemaakl recht zitten en hij keek haar aan. je hoeft me niet de les te lezen want ik weet dat ook wel, en je weet net zo goed als ik waarom hij me in leven houd, want als hij me niet nodig had gehad om mijn draak was ik al lang dood geweest, sist hij en hij kwam recht en heild zich via het bed overeind, mijn kamer uit nu. sist hij kwaad,

Morgan schudde haar hoofd. 'Try, try, try toch.' Ze keek hem recht aan. 'Je weet net zo goed als ik dat als ik je broer te pakken krijg jij niet meer bent dan een extratje.' Ze grinnikte. 'Je broertje heeft waarschijnlijk meer training gehad dat dat jij hebt gehad en aangezien hij zo dom was geweest om herbouwings magie te gebruiken is hij de komende dagen nog wel uitgeput.' Ze draaide zich om. 'Je wilde me je kamer uit. Mooi. Ik heb nog een Skywalker te pakken.'

LAAT HEM HIER BUITEN....zegt hij dan en zijn woede en aderaline laaide meteen op toen ze daar over begon en hij liep op een drafje naar haar toe en pakte haar bij haar schouder vast. je blijft uit zijn buurt, hoor je me...je laat hem metrust, zegt hij dreigent maar je hoorde nu duidelijk iets van wanhoop er in, ze mochten hem niks doen, jaren lang had hij zich nog kunnen verzetten omdat ze hem niet vonden, maar als ze hem vonden moest hij alles doen, eerst weigerde hij vaker trainingen of om volle kracht te vechten maar dan zou het niet meer gaan en dat wist hij

Morgan grinnikte. 'En wie denk je dat me gaat tegenhouden? Jij? In de toestand dat je nu bent kan je nog niet eens een kind aan.' Ze trok haar schouder los en keek hem aan. 'Als je eens leert luisteren en doen wat we zeggen zonder protest had het niet zo hoeven lopen Try. Dat weet je zelf ook donders goed.' Ze keek hem kil aan. 'Maar dat deed je niet. En daar zal je broertje nu het slachtoffer van zijn.

try keek morgan aan en hij wist tot ze gelijk had maar hij had eerst gehoopt tot ze hem niet zouden vinden maar nu hij bleek een rijder te zijn die kon je niet goed verstoppen, en je zag duidelijk een spoortje angst in zijn ogen en hij haalde uit naar morgan. laat hem metrust... hij heeft jullie niks gedaan. zegt hij verhit maar je hoorde ook angst

Morgan greep Try zijn pols vast en keek hem dreigend aan. 'Je schijnt niet te luisteren of wel?' Ze schudde haar hoofd afkeurend. 'Als je wilt dat we je broertje met rust laten moet je leren luisteren en doen wat wij zeggen. Als je zo doorgaat, geloof me, dan heb ik er geen moeite mee om te zorgen dat je Jalou nog 2 weken niet te zien krijgt.' siste ze waarna ze hem naar achter duwde en de kamer verliet. 'Idioot' mompelde ze nog duidelijk hoorbaar.

try keek morgan aan en wist tot hij haar niks kon maken en hij hoorde haar woorden...ze had gelijk als hij zijn broertje wilde beschermen moest hij nu actie ondernemn, maar hij hoort ook haar andere woorden en dan een duw achter uit en hij viel op de grond en hij keek morgan na die de kamer verliet,,,hij liet niet merken tot de val pijn deed, want de pijn voor jalou en zijn broertje was groter, en na een 1o tal minuten stond hij moeizaam op en ging hij terug in bed liggen en hij dacht aan jalou en zijn broertje...het was een kwestie van tijd dus hij kon beter nu iets goed doen. voor hert te laat was en met die gedachten viel hij in slaap