Morgan's Vertrekken

Morgan's vertrekken zijn heel ruim. Ze heeft een grote centrale ruimte waar haar bed staat, een klein bankstel rond een tafeltje tegen het raam het raam aanstaat waarbij je uitkijk hebt op de tuinen van het kasteel van Galbatorix en zo ook makkelijk op Hunter als die buiten is. Aan haar centrale kamer zijn 2 kleine ruimtes aangegrenst: de badkamer en een kleine studeerkamer waar ze zich in alle rust kan terug trekken.
Naast haar bed, dus aan de andere kamer, vind je nog een deur naar een grote ruimte waar Hunter kan verblijven. Het is er dan ook vrij koud omdat het aan de kant naar buiten gewoon open is. Ook staat hier Morgan haar wapenkast en haar harnassen, evenals die van Hunter. Een kleine tafel in de hoek met een kruidenkastje, buisjes en mengeltjes maakt het helemaal af.

try baalde als een stekker hij moest naar het hol van de leeuw morgan´s kamer. hij zou het nooit hart op zeggen maar voor morgan was hij banger dan voor de koning. en dat merkte je ook wel aan zijn gedrag. hij zuchte eens en klope al volgens 3 keer luid op de deur en wachte op antwoord

Morgan was druk bezig geweest in de studeerkamer. Toen ze het geklop op de deur hoorde legde ze haar spullen een diepe zucht aan de kant en kwam overeind. Ze merkte dat het Try was en vroeg zich af wat hij op dit moment van haar moest. Ze liep naar de deur opende hem en keek Try rustig en vriendelijk aan. Ze had groene ogen wat betekende dat haar demomenkant zich even koest hielt en ze gewoon een mens was van vlees en bloed, net als ieder ander. 'Ja?' vroeg ze nieuwsgierig.

try hoorde voetstappen en wachte geduldig af en keek dan naar morgan die de deur open deed en hij knikte begroetent naar haar.´ik moet op een missie en ik heb vergif nodig, ik moest het bij jou komen halen. als jij het goed keurt´zegt hij opvallend kalm, normaal was hij niet zo rustig. en hij keek haar afwachtent aan. hij moest alleen op een opdracht en jalou moest hier blijven, als hij zich gedroeg mocht ze hem komen op halen

Morgan deed de deur verder open en liet Try met iets wat tegenzin binnen. Ze had geen zin in gezeur maar wilde rust. Ze ging hem voor naar de open kamer waar Hunter zich tegoed deed aan een hert. Hij keek op toen Morgan binnen kwam en gromde zachtjes toen hij Try achter haar zag. Morgan mompelde wat in een vreemde taal en Hunter hielt op. Ze liep naar de tafel en keek naar wat ze nog had. 'Wat heb je nodig?' vroeg ze rustig. Laat hem snel weer weg zijn.

try volgde morgan toen hij er toestemming voor kreeg en hij volgde haar en keek even naar hunter toen die gromde maar richte zijn blik weer op morgan toen ze de vraag stelde.´ik wil graag iets dat bedwelmind werkt´zegt try kort en hij wilde er oo zo snel mogelijk weg dat merkte je aan hem, en wat hij ook graag wilde was eens een dagje niks doen gewoon samen met jalou rond hangen, maar hij keek op uit zijn gedachten toen hij wat hoorde en consentreerde zich weer

Morgan rommelde wat in de kast en haalde er 3 verschillende flesjes uit met allemaal een chemische kleur vloeistof erin. Ze keek Try doordringend aan. 'Luister goed. Deze vloeistoffen zijn krachtig. Je hebt enkel een klein beetje nodig voor een mens en zo een flesje om een dier zo groot als een draak neer te krijgen.' Ze reikte ze naar Try maar hielt haar ogen strak op hem gericht. Haar blik werd wat scherpen en menisser. 'Als ik of Hunter ook maar merken dat je het tegen Galbatorix, zijn mannen of ons gebruikt, breng ik je om begrepen?' Je zag even een flits blauw in haar ogen toen ze dat zei maar toen kleurde ze weer groen en keek ze een stuk vriendelijker. 'Succes.'

try knikte en en grijnst dan even ondeugent.´wie weet breng je me op ideeen, alleen een min punt iemands anders leven loopt in gevaaar inplaats die van mij,´zegt hij dan tegen haar en nam de flesjes aan, hij zelf zou de dood eerlijk gezegt ald een verlossing zijn, maar er moesten hier nog dingen gedaan worden.´dankje´zegt hij dan nog zachtjes en kort voordat hij na de deur liep, en hij voelde hoe zijn wond weer open ging. niet hier...dacht hij koorts achtig en hij versnelde zijn pas

Morgan haar ogen waren om geflitst op het moment dat Try zijn wond openging. Een speelse glimlach krulde om haar lippen terwijl ze bijna geruisloos op Try af liep en hem tegen hielt door haar hand op zijn schouder te leggen. 'Dat was niet het enige waar je voor kwam he? Je durft het niet te vragen omdat je bang bent tekenen van zwakheid te tonen.' Haar mond was een centimeter van zijn oor verwijdert toen ze het fluisterde. 'Je wilt je niet zwak tegenover mij opstellen maar ik voel alles Try. Je houd geen dingen geheim voor me.'

try voelde de hand op zijn schouder en niet veel later bevestigde de woorden van morgan wat hij gebeeltelijk dach, en bij haar laatsten woorden kreeg hij kippenvel. hij wilde dat niet geloven maar hij wist tot het waar was en daar was hij ook bang voor zij kende al zijn zwak heden´je hebt gelijk daar kwam ik niet als enige voor´zegt hij dan en hij draaide zich om naar haar´ik heb een wond die laats door een meijsje is aangericht, eerst leek het genezen maar het lijkt alsof het niet wilt genezen-´legt hij uit. en hij wist tot hij dit moest vertellen aan haar´ net als hij bijna genezen is scheurt hij weer open precies zoals die in het begin was.´zegt hij als laatste en hij keek na de hand op zijn schouder en hij voelde zich ongemakkelijk zeker in haar kamer, en je merke tot hij niet rebels was.
----------------

ik ga slapen weltrusten <3

'Shirt uit.' Was het enige wat Morgan zei waarna ze hem rustig aan keek en wachtte tot hij dat gedaan had. Ze moest eerst de wond zien voordat ze kon bepalen welk middel ze ervoor kon gebruiken en Morgan was niet iemand die dan rond dat soort dingen draaide. Bij haar was het altijd recht zoals het gaat. Ze deed er ook niet moeilijk over om zoiets te zeggen. Bij veel meiden zou je een lichte twijfeling in de stem horen. Maar dit klonk serieus. Met toch wel iets speels erin.

try hoorde wat morgan zei en hij twijfelde enkele seconden bij iemand anders zou hij het gewoon doen, maar bij morgan was het anders ze had iets. maar hij deed zijn shirt toch uit en je zag in zijn zei een snee zitten die oud maar ook tegelijk vers leek en waar een beetje bloed uit kwam. en hij heild zijn schirt vast en zijn spieren waren gespannen
-----

en ook vroeg op

Morgan grinnikte. 'Ontspan. Ik zal je heus niet bespringen.' zei ze rustig waarna ze naar Try liep en zachtjes haar hand over de wond liet glijden. Ze keek er kritisch naar en liep toen weg naar de kamer waar Hunter zich bevond. Ze liep naar haar werktafel en pakte wat kruiden bij elkaar waarna ze een groenige zalf begon te maken. 10 minuutjes later liep ze terug met de zalf en deed het er voorzichtig op. Soms was ze wel gevoelig. Heel soms.

Try hoorde wat morgan zei en hij vond tot zij makkelijk praten had. Zij werd niet bedreigt door de gene die hem nu blijk baar ging helpen. En hij keek haar na en probeerde te ontspannen wat maar half lukte. En hij keek op toen ze terug kwam met de groene zalf. En hij voelde hoe ze het er op smeerde en hie het verkoelent begon te werken.

Ze gaf de rest van de zalf aan Try. 'Smeer dit er 2 maal per dag op als je last van de wond begint te krijgen. Als het op is kom je maar nieuwe halen.' Ze liep terug naar haar studeerkamer en ging zitten aan haar bureau. 'En maak nu dat je verdwijnt uit mijn vertrekken!' riep ze richting woonkamer.

Try nam dankbaar de zalf aan en keek er even na. Bedankt. Antwoord hij dan tegenn morgan en hij hoorde hoe ze zei tot hij moest vertrekken en hij liep meteen naar de deur. Hij had ook nog dingen te doen nammelijk een missie waarvoor hij ten eerste naar de kamer van morgan was gekomen en hij liep de kamer uit